ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥΣ
«ΤΑΪΖΟΥΝ» ΜΕ ΠΑΚΤΩΛΟ ΚΟΝΔΥΛΙΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΕΚ ΚΑΙ ΟΜΙΛΟΥΣ

Στις 1/11/21 ξεκίνησε η υποβολή αιτήσεων για το πρόγραμμα του Οικονομικού Επιμελητηρίου (ΟΕΕ) συμβουλευτικής–κατάρτισης–πιστοποίησης γνώσεων «Συμβουλευτική καθοδήγηση, κατάρτιση και πιστοποίηση των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας για τη συμμετοχή τους στη διαρθρωτική αλλαγή της οικονομίας». Στα «σκαριά» είναι και δεύτερο πρόγραμμα για πτυχιούχους οικονομολόγους.
Πρόκειται για προγράμματα υλοποιούμενα από το ΟΕΕ στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής. Το ΟΕΕ, ως κρατικός θεσμός, αναλαμβάνει το ρόλο φορέα κατάρτισης και πιστοποίησης προσόντων για λογαριασμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Διαχειρίζεται τεράστια κονδύλια προερχόμενα κατά κύριο λόγο από το ΕΣΠΑ. Ο προϋπολογισμοί ξεπερνούν τα 10εκ. ευρώ, κονδύλια που θα ξεκοκαλίσουν μεγάλα ΚΕΚ. Μέσα σε αυτά συμπεριλαμβάνονται μεγάλα ιδιωτικά ΚΕΚ, που η κυβέρνηση τους προσφέρει πελατεία. Συμπεριλαμβάνεται ακόμα και εκείνο το αμαρτωλό ΚΕΚ «Σκοιλ εκοικου», που επιχείρησε να «ταΐσει» η κυβέρνηση εν μέσω πανδημίας και Lockdown, προσπαθώντας να αναγκάσει τους αυτοαπασχολούμενους και ελευθέρους επαγγελματίες επιστήμονες να περάσουν από «σεμινάρια» για να πάρουν το πενιχρό επίδομα στήριξης!
Στις στοχεύσεις του προγράμματος εκφράζονται και οι γενικότερες προτεραιότητες της αστικής τάξης της χώρας μέσω της ιεράρχησης περιοχών, όπως είναι αυτή της Κεντρικής Μακεδονίας και της Δυτικής Ελλάδας. Περιοχές που μπορεί να εμφανίζονται σήμερα ως λιγότερο αναπτυγμένες, αλλά είναι γνωστά τα σχέδια για επενδύσεις σε συγκεκριμένους κλάδους που συνδέονται με τα συμφέροντα επιχειρηματικών ομίλων και τους σχεδιασμούς για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της εγχώριας αστικής τάξης στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο, όπως ο κλάδος του τουρισμού, των Logistics, των Μεταφορών και της Ενέργειας κ.α. Σχεδιασμοί που δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με τα λαϊκά συμφέροντα. Η καπιταλιστική ανάκαμψη προϋποθέτει τσάκισμα λαϊκών δικαιωμάτων, φθηνότερη εργασία για το κεφάλαιο, ώστε να εξασφαλίζεται η κερδοφορία των επενδύσεων.
Η προώθηση των προγραμμάτων αποκαλύπτει και τις πραγματικές στοχεύσεις όλων των παρατάξεων. Από τη μια, οι δυνάμεις που έχουν την πλειοψηφία στην ΚΔ και συγκροτούν το προεδρείο ΔΗΚΙΟ (ΝΔ)-ΠΔΣΟ(ΚΙΝΑΛ)-ΠΟΦΕΕ, πρωταγωνιστούν στην προώθηση της πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ και αποτελούν τον ιμάντα στην υλοποίηση των σχεδιασμών του κεφαλαίου. Από την άλλη η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, η ΠΟΕ, εμφανίζεται όψιμα να καταψηφίζει ή ανάλογα να υπερψηφίζει, αλλά σε κάθε περίπτωση συμφωνεί με την υλοποίηση τέτοιων προγραμμάτων, επιφυλασσόμενη για το αριθμό των αναδόχων. Η ΠΟΕ θέλει περισσότερους στην «μοιρασιά της πίττας»… Άλλωστε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προώθησε τέτοιου είδους προγράμματα, με μοίρασμα κονδυλίων σε ΚΕΚ με διάφορα προγράμματα κατάρτισης.
Παρά τους ισχυρισμούς της ηγεσίας του ΟΕΕ, τα προγράμματα αυτά σε καμία περίπτωση δεν εμπλουτίζουν το επιστημονικό υπόβαθρο των χιλιάδων νέων οικονομολόγων. Είναι χαρακτηριστικό, παρά την προσπάθεια της ηγεσίας του ΟΕΕ να πείσει για το αντίθετο, ότι το πρώτο πρόγραμμα που αφορά 3.500 εργαζόμενους δεν απευθύνεται αποκλειστικά σε πτυχιούχους Ανώτατων Οικονομικών Σχολών, αλλά απευθύνεται γενικά σε εργαζόμενους, αποφοίτους όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων.
Στην πράξη η ηγεσία του ΟΕΕ υλοποιεί τις βασικές κατευθύνσεις της «Διακήρυξης της Μπολόνια» για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Κάνει πράξη την ισοπέδωση των πτυχίων, την πλήρη αποσύνδεση τους από επάγγελμα και επαγγελματικά δικαιώματα. Στην πράξη τα εξισώνει με τίτλους σπουδών ΙΕΚ και κολεγίων.
Αλήθεια, τι επιπλέον έχουν να προσφέρουν όλες αυτές οι καταρτίσεις που αναφέρονται στην προκήρυξη του πρώτου προγράμματος; Τι επιπλέον έχουν να προσφέρουν σε πτυχιούχους Οικονομικών Σχολών που έτσι κι αλλιώς έχουν κατακτήσει τις επιστημονικές γνώσεις στις αναγγελμένες ειδικότητες μέσα από τις σπουδές τους; Μήπως τις εφήμερες ψηφιακές δεξιότητες που έτσι κι αλλιώς κατέχουν όλοι οι πτυχιούχοι Ανωτάτων Σχολών;
Επί της ουσίας, κυβέρνηση, ΕΕ, και ηγεσία του ΟΕΕ μας λένε ότι οι σπουδές και τα πτυχία μας δεν έχουν καμία αξία! Μας λένε ότι για να ασκήσουμε επαγγελματικά την επιστήμη που σπουδάσαμε δεν αρκούν τα πτυχία μας, αλλά πρέπει να λάβουμε κατάρτιση και πιστοποίηση από το ΟΕΕ, για αντικείμενα που υποτίθεται θα έπρεπε να έχουμε μάθει μέσα από τις σπουδές μας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην περιγραφή του προγράμματος για 3.500 εργαζόμενους, στην ενότητα όπου αναφέρονται τα «κοινωνικά και οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν από την υλοποίηση της πράξης» αναφέρεται ως πρώτο «ηδυναμικήπροσαρμογήκαιαναβάθμισητωνγνώσεωνκαιδεξιοτήτωντωνεργαζομένωνλαμβάνοντας υπόψη διαθρωτικές αλλαγές της οικονομίας (π.χ. Single Market, Fintech, ΨηφιακόςΜετασχηματισμόςτηςΟικονομίας,κ.α.),ώστεναανταποκρίνεταιποιοτικάκαιαποτελεσματικάστιςεξειδικευμένεςανάγκεςμιαςσύγχρονηςκαι ανταγωνιστικήςΟικονομίας». Αυτά τελικά μας λείπουν και δεν έχουμε σταθερή εργασία με δικαιώματα;
Μήπως όμως αυτές οι καταρτίσεις έχουν να προσδώσουν κάτι ώστε να κατακτήσουν οι άνεργοι και νέοι εργαζόμενοι, ολοκληρωμένη επιστημονική συγκρότηση; Ή μήπως οι απόφοιτοι λυκείου θα αποκτήσουν ουσιαστικές γνώσεις και δικαιώματα; Η απάντηση είναι ξεκάθαρα αρνητική!
Τα προγράμματα αυτά δεν προσφέρουν τίποτα παραπάνω από πρόσκαιρες δεξιότητες με βάση τις εκάστοτε ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής, δεξιότητες που γρήγορα θα έχουν ημερομηνία λήξης. Εντάσσονται στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου στα πλαίσια της «ψηφιακής και πράσινης μετάβασης», όπου βρίσκουν κερδοφόρα διέξοδο υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια εξασφαλίζοντας φθηνή εργατική δύναμη. Δηλαδή στην πράξη διαμόρφωση έξτρα παραγωγικού εργατικού δυναμικού που θα έχει απλές γνώσεις καταχώρησης (data entry) και ταυτόχρονα ενίσχυση των προσόντων μιας μερίδας εργαζομένων που θα κάνουν εσωτερικό έλεγχο. Αντί η εξέλιξη της τεχνολογίας να βελτιώνει τη ζωή των εργαζομένων, αφού δημιουργούνται αντικειμενικά δυνατότητες για μείωση του αναγκαίου εργάσιμου χρόνου, δηλαδή αντί να εργαζόμαστε λιγότερες ώρες και ταυτόχρονα να καλύπτονται περισσότερες ανάγκες μας, καλούμαστε να εργαζόμαστε πιο εντατικά («αύξηση παραγωγικότητας»), με δεξιότητες με ημερομηνία λήξης και άρα με την ανάγκη πιστοποίησης και επαναπιστοποίησης.
Αυτός είναι ο βασικός σκοπός των προγραμμάτων (όπως και όλων των προγραμμάτων τέτοιου είδους), η προώθηση φθηνών ευέλικτων εργαζόμενων, καταρτισμένων σε πρόσκαιρες δεξιότητες σύμφωνα με τις ανάγκες επιχειρήσεων, χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα. Εργατικό δυναμικό επί της ουσίας ανακυκλώσιμο, που θα μεταπηδά από την πρόσκαιρη απασχόληση στην ανεργία και τούμπαλιν, σε πολλές διαφορετικές εργασίες, ανάλογα με τις ανάγκες του κεφαλαίου.
Τέτοιου είδους προγράμματα στοχεύουν στη χειραγώγηση και την ενσωμάτωση εργαζομένων οικονομολόγων στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου. Το πρόγραμμα σε καμία περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, αξιοπρεπείς μισθούς, σταθερή εργασία με συγκροτημένα δικαιώματα–ωράριο που να εξασφαλίζει ελεύθερο χρόνο, ρυθμούς δουλειάς που να επιτρέπουν να ανταποκρίνονται στις οικογενειακές και άλλες υποχρεώσεις και ανάγκες, μέρες και άδειες ανάπαυσης/ ασθένειας, σπουδές που να εξασφαλίζουν ολοκληρωμένη επιστημονική γνώση. Ας αναρωτηθεί ο καθένας, τέτοιου είδους προγράμματα αποτελούν λύση στην ανεργία ή τελικά την συγκαλύπτουν εξαγοράζοντας πρόσκαιρα τη σιωπή χιλιάδων εργαζομένων; Μήπως οι σπουδές που κάναμε με τόσα όνειρα, τα πτυχία, τα μεταπτυχιακά και διδακτορικά, φταίνε για το ότι δεν έχουμε εργασία ή τελικά το κυνήγι του κέρδους από το κεφάλαιο είναι αυτό που μπαίνει εμπόδιο στην ικανοποίηση σύγχρονων αναγκών για σταθερή εργασία, σε συνθήκες τεράστιας ανάπτυξης της τεχνολογίας και της επιστήμης;
Μονόδρομος για τους εργαζόμενους είναι η οργάνωση στα σωματεία τους, η πάλη για δουλειά και ζωή με δικαιώματα, που θα διασφαλίζει αξιοπρεπείς μισθούς- αμοιβές, ωράριο, άδειες, πτυχίο με ουσιαστική επιστημονική γνώση. Έτσι θα μπαίνει φρένο στην χειροτέρευση των όρων εργασίας όλων των εργαζομένων πτυχιούχων και μη, θα ανοίγει ο δρόμος για καλύτερη ζωή. Στο δρόμο της ανατροπής!